چرا چشمات سرخ شده امید؟!

-       چیزی نیست به این خاک ها حساسیت دارم ...

توی اون هنذفری چی گوش میدی ...؟!

-       چطور؟!

آخه همش توی گوشته .../ چشماتم اثرات همونه .../ آره ...؟!

-       شاید بخاط این باشه ...

یعنی چی ...؟!

-       نمیدونم .../ فقط بخیالم باش ترو خدا .../ دوست ندارم کسی مراقبم باشه ...

من کسی نیستم پسر .../ دوستتم .../ میشه اینقدر اون پیچ گوشتی رو روی میز نزنی وقتی باهات حرف میزنم ...

-       باشه .../ حالا دیگه ساکتم .../ بگو ؟!

میدی منم گوش کنم ...؟!

-       هنذفری رو میگی ؟!/ بیا گوش کن !/ حالا خیالت راحت شد ...؟!

آره .../ دوست داشتم منم بشنوم بغض ها رو ...

-       مگه بغض هم صدا داره ...؟!

آره داره ../ ولی برای تو چشماته ..

-       همه همینن .../ نمیشه صداشُ درآورد ...

آره شاید نباید صداشُ درآورد .../ شاید حق با تو باشه . . .

-       اونجوری میشی خود کشی قطره ها .../ قشنگ میشه نقشش ولی یکم درد ناکه ...

بعد هم فراموش میشن .../ پس بغض ها باید ساکت باشند . . .